توسط آرش آقابیگی
| جمعه یکم دی ۱۳۸۵ | ۱ ق.ظ
الهی آن خواهم که هیچ نخواهم

امشب نه هر شب است، شب یلداست
امشب جشن یلداست.
جشن پایان شبهای بلند زمستان، شب چله، آغاز چله بزرگه (از 1 دی الی 10 بهمن را گویند)
شبی دراز که تا باید با بیداری آن را سپری کرد و گفت و شنید و خندید و هنداوانه و آجیل و باسلق خورد و فال حافظ گرفت.
جشنی متعلق به نیاکان و اجداد ما، جشن زرتشتیان در ایران باستان که از دوره اشکانیان بر جای مانده است.
جشن یلدا در ماه پارسی ((دی)) نام دارد و دی نام آفریننده زمان در فرهنگ زرتشتیان و ایرانیان باستان بوده است و به اعتقاد برخی شاید بعدها دی وارد زبان انگلیسی شد و به نام روز خوانده شد.
دی ماه در ایران کهن چهار جشن را در بر داشت که شامل نخستین روز ماه دی، روز هشتم، پانزدهم و بیست و سوم بود و هم اکنون از این چهار جشن فقط شب یلدا را جشن می گیریم که به باور پیشینیان، در پایان این شب دراز که آن را اهریمنی و نامبارک می دانستند، عاقبت تاريكي شکست می خورد و روشنایی پیروز و خورشید زاده می شود و روزها از این پس بلند و شبها کوتاه می شود.
آیین جشن شب یلدا یا شب چله بزرگ که در سرزمین کهن ایران و در بین قشرها و خانواده ها برگزار می شود، در واقع جشن گردهمایی خانوادگی است.
این گردهمایی در خانه بزرگ خانواده با دور کرسی نشستن آغاز و تا نیمه شب با میوه و آجیل خوردن و تفال به فال حافظ ادامه می یابد. مردم دیوان اشعار لسان الغیب را با نیت بهروزی و شادکامی می گشایند و فال دل خویشتن را از او طلب می کنند. در برخی از نقاط ایران نیز شاهنامه خوانی رواج دارد. در نقاط مختلف ایران انواع تنقلات و خوراکی ها به تبع محیط و سبک زندگی مردم منطقه مربوط می شود اما هندوانه میوه ای است که هیچ گاه از قلم نمی افتد، زیرا عده زیادی اعتقاد دارند که اگر مقداری هندوانه بخورند، در زمستانی که در پیش دارند، سرما و بیماری بر آنها غلبه نخواهد کرد.
در گذشته های دور ((قاشق زنی)) نیز بخشی از آیین شب یلداست که دختران و پسران به در آشنایان خود رفته و با قاشق زنی از صاحبخانه تنقلات مخصوص این شب را می گرفتند. فال گوش ایستادن در پشت در خانه نیز مرسوم بود، جوانان نیت می کردند و فال گوش می ایستادند و اولین حرفی را که از رهگذری می شنیدند، به منزله پاسخ نیت خود قلمداد می کردند.
شاد زیستن و با نشاط بودن بخشی از فرهنگ زیستی ایرانیان است که این رويكرد برگرفته از روح زیبا و ذوق سرشار است و از این رو شب یلدا از جمله مناسبتهایی است که ایرانیان برای شاد کردن و استفاده از فرصتها برای شاد زیستن از آن استفاده می کردند. تمام میوه های تهیه شده برای این شب باید خورده شود.
منبع : روزنامه دنیای اقتصاد و خودم
این هم از فال من:
دارای جهان نصرت دین خسرو کامل یحیی بن مظهر ملک عالم عادل
ای درگه اسلام پناه تو گشاده بر روی جهان روزنه جان و در دل
تعظیم تو بر جان و خرد واجب و لازم انعام تو بر کون و مکان فائض و شامل
روز ازل از کلک تو یک قطره سیاهی بر روی مه افتاد که حل شد مسائل
خورشید چو آن خال سیه دید بدل گفت ای کاج که من بودمی آن هندوی مقبل
شاها فلك از بزم تو در رقص و سماعست دست طرب از دامن این زمزمه مگسل
می نوش و جهان گیر که از زلف کمندت شد گردن بدخواه گرفتار سلاسل
دور فلکی یکسره بر منهج عدلست خوش باش که ظالم نبرد راه بمنزل
حافظ قلم شاه جهان مقسم رزق است از بهر معیشت مکن اندیشه باطل