به طرف آشپزخانه می روید در بین راه e-mail هایتان را چک
می کنید.
وقتی مودم را خاموش می کنید احساس پوچی می کنید.
مثل اینکه عزیزی را از دست داده باشید.
تصمیم می گیرید یکی دو سالی در دانشگاه باشید فقط
برای دسترسی رایگان به اینترنت.
در نامه های پستی هم از Smiley (مثل<:) استفاده می کنید .
وقتی می خواهید بخندید سرتان را نود درجه به سمت چپ می چرخانید.
تکالیفتان را به فرم Html در می آورید و
آدرس آنرا به استادتان می دهید .
سگتان هم برای خودش یک صفحه وب دارد.
حتی خوابهای شبتان هم به فرمت html است
سنتان را بصورت 3.x نشان می دهید.
پسرتان جواد را Java صدا می کنید.
همسرتان را به اینصورت معرفی میکنید :
aghamoon@work.money یا ayal@kitchen.home
آدرس منزلتان را به اینصورت روی پاکت می نویسید:
http://12.amirabad.ave/no.135.htm
همه دوستانتان یک @ در اسمشان دارند.
از اینکه در یک اگهی ترحیم نمی توان آدرس E-mail جدید مرحوم را نوشت ناراحت هستید.
تنها ارتباطتان با افراد منزل از طریق E-mail است.
انتخاب بین پرداخت قبض آب و هزینه اشتراک اینترنت آسان است, باید مدتی بی آبی را تحمل کنید .
خانمتان یک کلاه گیس بر روی مانیتور میگذارد که به شما یاداوری کند او چه قیافه ای دارد.
بر روی کنترل تلویزیونتان هم دابل کلیک می کنید.
نیمی از سفرتان را در هواپیما درحالی طی می کنید که کامپیوتر کیفییتان را بر روی پاهایتان و بچه تان را در جعبه بالای سرتان گذاشته اید.
آموزش حسابداری, کامپیوتر و موزیک Accounting,IT,Music